Wat is Aikido?

Aikido is een zelfverdedigingskunst uit het Japanse Budo en kenmerkt zich door soepele en cirkelvormige bewegingen. O-Sensei Morihei Ueshiba (1883 – 1969) heeft na jaren van intensieve studie het Aikido ontwikkeld. Aikidotechnieken gaan nooit in tegen de kracht van een aanvaller, maar maken er juist gebruik van om de aanval te neutraliseren. Een belangrijke basis van het Aikido ligt in het daito ryu aiki jujutsu, een vechtkunst welke rechtstreeks afstamt uit de periode van de samoerai, de ridderklasse van Japan. O-Sensei Morihei Ueshiba kwam na jaren ontwikkeling tot het Aikido:

Ai: harmonie, eenheid
Ki: energie, innerlijke kracht
Do: studie, weg

Vrij vertaald: “de weg van geestelijke en lichamelijke coördinatie van energie”.
Coördinatie van lichamelijke en geestelijke energie moet zorg dragen voor een continue balans tijdens het uitvoeren van een techniek. Wanneer de Aikidoka (beoefenaar van het Aikido) in harmonie komt met zijn eigen energie, ontstaat de mogelijkheid om in harmonie te komen met de energie (lees aanval) van de tegenstander zodat die door een techniek onder controle kan worden gebracht. Opvallend aan Aikido is de grote variëteit aan klem- en werptechnieken welke vooral cirkelvormig worden uitgevoerd.  Een Aikidoka leert om gebruik te maken van de kracht en bewegingen van een tegenstander door de eigen energie en mogelijkheden optimaal te benutten.

Aikido is een activiteit die ondanks haar eenvoud en ontspanning door veel mensen als fysiek moeilijk wordt ervaren. Ook geestelijk is Aikido niet de eenvoudigste budo-activiteit. In tegenstelling tot veel vechtkunsten worden bij Aikido geen pasklare antwoorden gegeven, maar “slechts” opties aangereikt. Uit het grote scala van mogelijkheden moet de Aikidoka dan de oplossing zoeken.
Op het moment dat je “iets” van Aikido gaat begrijpen en ziet dat de kwaliteiten en principes direct toepasbaar zijn in het dagelijkse leven, laat het je echter niet meer los.